Miejsca Zabłocia
Zabłocie Spots
Kazimierski / Podgórski
Skład Solny
PL
Zabłocie przed przyłączeniem do Podgórza było wsią, należącą do Kazimierza. Miasto Kazimierz do połowy XIV wieku posiadało tereny położone nie tylko na lewym, ale także na prawym brzegu Wisły - tzw. Zakazimierki. Do tych terenów należała poza Zabłociem także wieś Czyżowa, zw. Janową Wolą. Po ich sprzedaniu rajcom kazimierskim (1357) grunty zostały wykorzystane na składy solne oraz jako droga, którą wwożono sól z Wieliczki. Lokalizację określano umownie jako: „skład solny na gruncie Kazimierza przy Krakowie”.
Tak powstał pierwszy nadrzeczny magazyn solny nad Wisłą, zw. „za Kazimierzem”. Lokalizacja nie była przypadkowa, ponieważ operatorzy żup krakowskich organizowali regularne spływy soli do innych magazynów królewskich w środkowej i w północnej części kraju. Spławiano także drewno. Składy solne były miejscami sprzedaży i magazynami. Wielokrotnie zalewane przez powodzie oraz doszczętnie zniszczone podczas potopu szwedzkiego.
W 1772 r. kopalnie Wieliczka i Bochnia zostały przejęte przez wojska austriackie a żupy krakowskie stały się własnością cesarstwa i nazwane były odtąd salinami. Skład kazimierski stał się składem przygranicznym z Krakowem.
W 1787 r. w skład zabudowy całego kompleksu wchodził: magazyn solny, budynek administracyjno-mieszkalny i stajnia z przyległymi ogrodami i łąkami. Oficjalnie skład kazimierski zaczął nosić nazwę skład podgórski. Rozbudowano równolegle do Wisły magazyn murowany, określany jako “Nowy C.K. Skład Solny”, zaraz obok starego - “Stary C.K. Skład Solny”. Od strony drogi dojazdowej stał dom z podworcem- budynek gospodarczy, szopa i budynek stajenny.
W 1825 r. zaczęto prace regulujące koryto Wisły. W planie Krakowa z 1847 r. znajdują się informacje o nowym przeznaczeniu budynku stajennego jako stajnie kawalerii. Odtąd budynek pozostał na stałe w użytkowaniu wojskowym.
Podczas budowy dojazdu do III mostu na Wiśle (1913) wyburzono zabudowę dawnego składu solnego, tak też powstały bulwary wiślane w tym miejscu. Jedynym zachowanym obiektem dawnego składu solnego został dawny budynek stajenno-mieszkalny. W okresie międzywojennym zajmowany przez Koszary Kilińskiego, w których do 1939 r. stacjonował 5 Szwadron Pionierów Krakowskiej Brygady Kawalerii.
Po wojnie budynek dawnego składu solnego pełnił rolę domu towarowego Bazar z artykułami wszelkimi, gdzie znajdowały się hurtownie kosmetyków, odzieży, papierosów i wędlin, można było kupić kosiarki ogrodowe lub napełnić zapalniczki albo zaplanować podróż z biurem podróży.
Od 1999 roku w dawnym składzie soli swoją pracownię artystyczną umiejscowił Staszek Koba i Peter Bogatka. W 2011 odbyła się wystawa Marii Wasilewskiej „Dzisiaj są moje urodziny” i tak rozpoczęła się identyfikacja historyczna miejsca jako Skład Solny, w ramach którego zorganizowano ponad 70 wystaw artystów z Polaki, Japonii, Hiszpanii, Szwajcarii i z Niemiec. Od tego momentu mniej używano dotychczasowej potocznej nazwy „bazar”.
Z czasem, w budynku, pojawiło się więcej pracowni, warsztatów rzeźbiarsko-scenograficznych, studiów muzycznych, od 2020 r. jest to miejsce działalności CSW Wiewiórka -centrum sztuki współczesnej.
W 2013 r. na fasadzie budynku pojawił się mural literacki jako zapowiedz przyszłego Centrum Literatury i Języka Planeta Lem, jednak ostatecznie plany zmieniono i pozostawiono funkcjonujące w nim pracownie.
Budynek Składu Solnego jest wpisany do rejestru zabytków Krakowa i należy do ZBK.
Fakt 1: Ulica Bolesława Limanowskiego należy do najstarszych ulic Podgórza, od początku swego istnienia nosiła nazwę ul. Lwowskiej - wytyczona pod koniec XVIII w., w 1787 r. i określana jako trakt solny (droga w kierunku Wieliczki, Bochni). Obecna nazwa ulicy (Bolesława Limanowskiego) funkcjonuje od 1935 r.
Fakt 2: Obecna ulica Lwowska wcześniej nazywała się ul. Salinarną, wytyczona pod koniec XVIII w. jako najkrótsza droga z salin wielickich do portu wiślanego. Obecna nazwa funkcjonuje od 1935 r. (gdy zmieniono też nazwę ul.B.Limanowskiego z Lwowskiej) i była uzasadnioną zmianą, gdy w l. 1908-1913 wybudowano u wylotu ul. Starowiślnej nowy III most na WiśIe a ul.Lwowska stała się jedną z dróg wyjazdowych z miasta w kierunku wschodnim (przez Wieliczkę, Bochnię do Lwowa).
Tak powstał pierwszy nadrzeczny magazyn solny nad Wisłą, zw. „za Kazimierzem”. Lokalizacja nie była przypadkowa, ponieważ operatorzy żup krakowskich organizowali regularne spływy soli do innych magazynów królewskich w środkowej i w północnej części kraju. Spławiano także drewno. Składy solne były miejscami sprzedaży i magazynami. Wielokrotnie zalewane przez powodzie oraz doszczętnie zniszczone podczas potopu szwedzkiego.
W 1772 r. kopalnie Wieliczka i Bochnia zostały przejęte przez wojska austriackie a żupy krakowskie stały się własnością cesarstwa i nazwane były odtąd salinami. Skład kazimierski stał się składem przygranicznym z Krakowem.
W 1787 r. w skład zabudowy całego kompleksu wchodził: magazyn solny, budynek administracyjno-mieszkalny i stajnia z przyległymi ogrodami i łąkami. Oficjalnie skład kazimierski zaczął nosić nazwę skład podgórski. Rozbudowano równolegle do Wisły magazyn murowany, określany jako “Nowy C.K. Skład Solny”, zaraz obok starego - “Stary C.K. Skład Solny”. Od strony drogi dojazdowej stał dom z podworcem- budynek gospodarczy, szopa i budynek stajenny.
W 1825 r. zaczęto prace regulujące koryto Wisły. W planie Krakowa z 1847 r. znajdują się informacje o nowym przeznaczeniu budynku stajennego jako stajnie kawalerii. Odtąd budynek pozostał na stałe w użytkowaniu wojskowym.
Podczas budowy dojazdu do III mostu na Wiśle (1913) wyburzono zabudowę dawnego składu solnego, tak też powstały bulwary wiślane w tym miejscu. Jedynym zachowanym obiektem dawnego składu solnego został dawny budynek stajenno-mieszkalny. W okresie międzywojennym zajmowany przez Koszary Kilińskiego, w których do 1939 r. stacjonował 5 Szwadron Pionierów Krakowskiej Brygady Kawalerii.
Po wojnie budynek dawnego składu solnego pełnił rolę domu towarowego Bazar z artykułami wszelkimi, gdzie znajdowały się hurtownie kosmetyków, odzieży, papierosów i wędlin, można było kupić kosiarki ogrodowe lub napełnić zapalniczki albo zaplanować podróż z biurem podróży.
Od 1999 roku w dawnym składzie soli swoją pracownię artystyczną umiejscowił Staszek Koba i Peter Bogatka. W 2011 odbyła się wystawa Marii Wasilewskiej „Dzisiaj są moje urodziny” i tak rozpoczęła się identyfikacja historyczna miejsca jako Skład Solny, w ramach którego zorganizowano ponad 70 wystaw artystów z Polaki, Japonii, Hiszpanii, Szwajcarii i z Niemiec. Od tego momentu mniej używano dotychczasowej potocznej nazwy „bazar”.
Z czasem, w budynku, pojawiło się więcej pracowni, warsztatów rzeźbiarsko-scenograficznych, studiów muzycznych, od 2020 r. jest to miejsce działalności CSW Wiewiórka -centrum sztuki współczesnej.
W 2013 r. na fasadzie budynku pojawił się mural literacki jako zapowiedz przyszłego Centrum Literatury i Języka Planeta Lem, jednak ostatecznie plany zmieniono i pozostawiono funkcjonujące w nim pracownie.
Budynek Składu Solnego jest wpisany do rejestru zabytków Krakowa i należy do ZBK.
Fakt 1: Ulica Bolesława Limanowskiego należy do najstarszych ulic Podgórza, od początku swego istnienia nosiła nazwę ul. Lwowskiej - wytyczona pod koniec XVIII w., w 1787 r. i określana jako trakt solny (droga w kierunku Wieliczki, Bochni). Obecna nazwa ulicy (Bolesława Limanowskiego) funkcjonuje od 1935 r.
Fakt 2: Obecna ulica Lwowska wcześniej nazywała się ul. Salinarną, wytyczona pod koniec XVIII w. jako najkrótsza droga z salin wielickich do portu wiślanego. Obecna nazwa funkcjonuje od 1935 r. (gdy zmieniono też nazwę ul.B.Limanowskiego z Lwowskiej) i była uzasadnioną zmianą, gdy w l. 1908-1913 wybudowano u wylotu ul. Starowiślnej nowy III most na WiśIe a ul.Lwowska stała się jedną z dróg wyjazdowych z miasta w kierunku wschodnim (przez Wieliczkę, Bochnię do Lwowa).
EN
Before being incorporated into Podgórze, Zabłocie was a village belonging to Kazimierz. Until the mid-14th century, the town of Kazimierz owned lands located not only on the left bank of Wisła river, but also on the right bank—the so-called Zakazimierki. Besides Zabłocie, this land also included the village of Czyżowa, also known as Janowa Wola. After being sold to Kazimierz councilors in 1357, the land was used for salt warehouses and as a road for transporting salt from Wieliczka. The location was conventionally referred to as "the salt warehouse on Kazimierz land near Krakow."
This is how the first riverside salt warehouse on Wisła river, known as "Za Kazimierzem" (Behind Kazimierz), was established. The location was no accident, as the operators of the Kraków salt mines organized regular salt flows to other royal warehouses in central and northern Poland. Timber was also floated. The salt warehouses served as sales points and storage facilities. They were repeatedly flooded and completely destroyed during the Swedish Deluge.
In 1772, Wieliczka and Bochnia mines were taken over by Austrian troops, and the Kraków salt mines became imperial property and were henceforth called salinami (salt pans). The Kazimierz warehouse became a border warehouse with Kraków.
In 1787, the entire complex included a salt warehouse, an administrative and residential building, and a stable with adjacent gardens and meadows. Officially, the Kazimierz warehouse was called the Podgórski warehouse.
A brick warehouse, known as "New Imperial-Royal Salt Store," was expanded parallel to the Vistula River, and right next to the old one, "Old Imperial-Royal Salt Store." On the side of the access road stood a house with a yard, an outbuilding, a shed, and a stable building.
In 1825, work began on regulating the Wisła River bed. The 1847 city plan of Kraków mentions the stable building's new purpose as cavalry stables. From then on, the building remained in permanent military use.
During the construction of the access road to the third bridge over the Wisła river (1913), the buildings of the former salt warehouse were demolished, thus creating Wisła boulevards in this location. The only surviving structure of the former salt warehouse is the former stable and residential building. During the interwar period, it was occupied by Kiliński Barracks, where the 5th Pioneer Squadron of the Kraków Cavalry Brigade was stationed until 1939.
After the war, the former salt warehouse served as Bazar department store, selling all kinds of goods, including wholesalers of cosmetics, clothing, cigarettes, and cold cuts. Guests could buy lawn mowers, fill lighters, or plan a trip with a travel agency.
Since 1999, Staszek Koba and Peter Bogatka have set up their art studio in the former salt warehouse. In 2011, Maria Wasilewska's exhibition "Today is My Birthday" took place, and thus began the historical identification of the space as Salt Warehouse, which has hosted over 70 exhibitions by artists from Poland, Japan, Spain, Switzerland, and Germany. From that point on, the colloquial name "bazaar" has been used less frequently.
Over time, the building has welcomed more studios, sculpture and scenography workshops, and music studios. Since 2020, it has housed Wiewiórka Centre for Contemporary Art.
In 2013, a literary mural appeared on the building's façade as a preview of the future Planeta Lem Literature and Language Center. However, the plans were ultimately changed and the existing workshops were retained.
The Salt Storehouse building is listed in the Krakow Register of Historic Monuments and belongs to the Salt Storehouse.
Fact 1: Bolesława Limanowskiego Street is one of the oldest streets in Podgórze. From its inception, it was called Lwowska Street – laid out in late 18th century, in 1787, and referred to as the salt route (road towards Wieliczka and Bochnia). The current street name (Bolesława Limanowskiego) has been in use since 1935.
Fact 2: The current Lwowska Street was previously called Salinarna Street, laid out in late 18th century as the shortest route from the Wieliczka Salt Mines to Wisła river port. The current name has been in use since 1935 (when the name of B.Limanowskiego Street was also changed from Lwowska Street) and was a justified change when in the years 1908-1913 a new third bridge over Wisła river was built at the end of Starowiślna Street and Lwowska Street became one of the exit roads from the city towards the east (through Wieliczka, Bochnia to Lwów).
This is how the first riverside salt warehouse on Wisła river, known as "Za Kazimierzem" (Behind Kazimierz), was established. The location was no accident, as the operators of the Kraków salt mines organized regular salt flows to other royal warehouses in central and northern Poland. Timber was also floated. The salt warehouses served as sales points and storage facilities. They were repeatedly flooded and completely destroyed during the Swedish Deluge.
In 1772, Wieliczka and Bochnia mines were taken over by Austrian troops, and the Kraków salt mines became imperial property and were henceforth called salinami (salt pans). The Kazimierz warehouse became a border warehouse with Kraków.
In 1787, the entire complex included a salt warehouse, an administrative and residential building, and a stable with adjacent gardens and meadows. Officially, the Kazimierz warehouse was called the Podgórski warehouse.
A brick warehouse, known as "New Imperial-Royal Salt Store," was expanded parallel to the Vistula River, and right next to the old one, "Old Imperial-Royal Salt Store." On the side of the access road stood a house with a yard, an outbuilding, a shed, and a stable building.
In 1825, work began on regulating the Wisła River bed. The 1847 city plan of Kraków mentions the stable building's new purpose as cavalry stables. From then on, the building remained in permanent military use.
During the construction of the access road to the third bridge over the Wisła river (1913), the buildings of the former salt warehouse were demolished, thus creating Wisła boulevards in this location. The only surviving structure of the former salt warehouse is the former stable and residential building. During the interwar period, it was occupied by Kiliński Barracks, where the 5th Pioneer Squadron of the Kraków Cavalry Brigade was stationed until 1939.
After the war, the former salt warehouse served as Bazar department store, selling all kinds of goods, including wholesalers of cosmetics, clothing, cigarettes, and cold cuts. Guests could buy lawn mowers, fill lighters, or plan a trip with a travel agency.
Since 1999, Staszek Koba and Peter Bogatka have set up their art studio in the former salt warehouse. In 2011, Maria Wasilewska's exhibition "Today is My Birthday" took place, and thus began the historical identification of the space as Salt Warehouse, which has hosted over 70 exhibitions by artists from Poland, Japan, Spain, Switzerland, and Germany. From that point on, the colloquial name "bazaar" has been used less frequently.
Over time, the building has welcomed more studios, sculpture and scenography workshops, and music studios. Since 2020, it has housed Wiewiórka Centre for Contemporary Art.
In 2013, a literary mural appeared on the building's façade as a preview of the future Planeta Lem Literature and Language Center. However, the plans were ultimately changed and the existing workshops were retained.
The Salt Storehouse building is listed in the Krakow Register of Historic Monuments and belongs to the Salt Storehouse.
Fact 1: Bolesława Limanowskiego Street is one of the oldest streets in Podgórze. From its inception, it was called Lwowska Street – laid out in late 18th century, in 1787, and referred to as the salt route (road towards Wieliczka and Bochnia). The current street name (Bolesława Limanowskiego) has been in use since 1935.
Fact 2: The current Lwowska Street was previously called Salinarna Street, laid out in late 18th century as the shortest route from the Wieliczka Salt Mines to Wisła river port. The current name has been in use since 1935 (when the name of B.Limanowskiego Street was also changed from Lwowska Street) and was a justified change when in the years 1908-1913 a new third bridge over Wisła river was built at the end of Starowiślna Street and Lwowska Street became one of the exit roads from the city towards the east (through Wieliczka, Bochnia to Lwów).
Obecny wygląd budynku d.Składu Solnego przy ul.Na Zjeździe 8, 2024
„Nowy C.K. Skład Solny” – żółty obiekt na planie, obok starego składu. Fragment planu katastralnego Podgórza- Stadt Podgórze in Galizien, Bochnier Kreis, Bezirk Podgórze, 1847r. (ANK, 29/280/1323).
Current appearance of the former Salt Warehouse building at 8 Na Zjeździe Street, 2024.
‘New C.K. Salt Warehouse’ – yellow building on the map, next to the old warehouse. Fragment of the cadastral map of Podgórze – Stadt Podgórze in Galizien, Bochnier Kreis, Bezirk Podgórze, 1847 (ANK, 29/280/1323).
01.AUSCHWITZ WIELICZKA02.Diamante Plaza03.Krakowska Huta Szkła04.KS Podgórze05.Liberator06.Spielberg
i fabryka Rekord07.Lofty w młynie „Ziarno"08.MOCAK09.Most Kotlarski10.Pani Walewska,
Greta Grabo i Miraculum11.Park Stacja Wisła12.Pischinger i Spółka13.Radio Unitra-Diora
a Unitra-Telpod14.Kazimierski / Podgórski
Skład Solny15.Willa Góreckiego
i fabryka Rekord07.Lofty w młynie „Ziarno"08.MOCAK09.Most Kotlarski10.Pani Walewska,
Greta Grabo i Miraculum11.Park Stacja Wisła12.Pischinger i Spółka13.Radio Unitra-Diora
a Unitra-Telpod14.Kazimierski / Podgórski
Skład Solny15.Willa Góreckiego